TEATRZYK ZIELONY PITERNIK
ma zaszczyt przedstawić
sztukę miłosną
o stosunkowo skomplikowanych (szmer i cmokanie)
losach dwojga kochanków
młodych acz dojrzałych:

„POGŁĘBIENIE”

W y s t ę p u j ą:
UKOCHANA – Hermenegilda Chadra
UKOCHANY – Alojzy Pompka

AKT I

CHÓR:
Wpłynąłem na suchego przestwór oceanu,
Wóz nurza się w zieloność i jak łódka brodzi,
Śród fali łąk szumiących, śród kwiatów powodzi,
Omijam koralowe ostrowy burzanu.

PAN MIETEK:
(przegania Chór ze sceny, po czym uprzejmie informuje Publiczność o zaistniałej pomyłce i że sztuka rozpocznie się raz jeszcze)

AKT II

S c e n a: przytulny pokoik z toaletką

UKOCHANA
(leży na szezlągu w empirowej sukni i czyta podręcznik do NPR):
Zaangażowanie męża w obserwacje i zapisywanie informacji sprawia, że małżonkowie podejmują głębszy dialog, a żona nie czuje się zostawiona samej sobie z odpowiedzialnością za ich wspólną płodność. Budzi się w nich zachwyt nad pięknem stworzenia ich jako mężczyzny i kobiety. Kochają siebie takimi jakimi są w każdym momencie cyklu, a zbliżenia…

PAN MIETEK:
(zamyka Ukochanej książkę przed nosem i przypomina, że na widowni znajduje się młodzież w wieku gimnazjalnym)

UKOCHANA
(nie przejmując się powyższym faktem marzy):
Ach, gdyby tak mój Józef chciał co rano podawać mi termometr i co wieczór zapisywać objawy płodności…

UKOCHANY
(wchodzi na scenę i zgadza się)

AKT III

S c e n a: uroczy buduarek wieczorową porą. Lampka nocna.

UKOCHANY
(strzepując termometr):
Kochanie, jaki dziś miałaś śluz?

UKOCHANA:
Mniej płodny, o konsystencji…

UKOCHANY:
(obejmuje Ukochaną i wychodzą za kulisy, aby kontynuacja dialogu nie naruszyła zasady decorum)

AKT IV

UKOCHANY
(na stronie):
Mam dość tego planowania, obserwacji, pogłębionych dialogów…
(porywa Ukochaną, wstępują do wspólnoty, mają dużo dzieci i żyją długo)

WIESZCZ:
(nie ma nic do dodania)

K u r t y n a
opada cicho