TEATRZYK ZIELONY PITERNIK
ma zaszczyt przedstawić
dramat metafizyczny
głęboko teologiczny
pod trącącym katechizmem tytułem:

„DROGA DO ŚWIĘTOŚCI”

W y s t ę p u j ą:
ABBA ANTONI – pustelnik z długą brodą
ANIOŁ – Alojzy Pompka

AKT I
Scena 1

ABBA ANTONI:
(modli się)

Scena 2
ABBA ANTONI:
(pości)

Scena 3
ABBA ANTONI:
(wyplata kosz)

AKT II
ABBA ANTONI:
(modli się)

ANIOŁ:
Witaj Antoni. Najwyższy przysłał mnie, bym z tobą pomówił. Czy pragniesz się czegoś dowiedzieć?

ABBA ANTONI:
Jestem pustelnikiem od czterdziestu lat. Modlę się, poszczę i wyplatam kosze. Jak długo jeszcze muszę to robić, by dostać się do nieba?

ANIOŁ:
Lat jeszcze czterdzieści i cztery.

ABBA ANTONI:
Czy nie da się tam dostać szybciej?

ANIOŁ:
Oj, Antoni… Wąska jest droga i kręta ścieżka… Ale znam pewien skrót. Wiedzie do wielkiej świętości w bardzo krótkim czasie.

ABBA ANTONI:
(zamienia się w słuch)

ANIOŁ:
To droga rodzinna, a raczej małżeńska. Należy pojąć żonę, najlepiej zrzędliwą – to daje dodatkowe punkty umartwienia. Następnie trzeba mieć z nią dużo dzieci. Kupki, zupki, dziecięce fochy, kłótnie o kredki, zabawki, pęknięte baloniki… Do tego nocne pobudki w nielimitowanych ilościach – to wszystko daje mnóstwo okazji do zdobywania cnót i zapewnia szybkie zdobycie miejsca w pierwszych rzędach w niebie.

ABBA ANTONI:
(popada w głęboką zadumę)

AKT III
ABBA ANTONI:
(Poruszony treścią anielskiego przesłania zostaje gorliwym obrońcą celibatu. Za swoje zasługi zajmuje miejsce w przedostatnim rzędzie w niebie.)

K u r t y n a
zapada na wieki

TEATRZYK ZIELONY PITERNIK
ma zaszczyt przedstawić
sztukę tendencyjną
pod zaśnieżonym tytułem:

„KOLĘDA”

W y s t ę p u j ą:
KSIĄDZ – miejscowy duszpasterz
GOSPODYNI – z chowu klatkowego
ANTYKLERYKAŁ – z Krainy Deszczowców

S c e n a: Stół nakryty białym obrusem. Na nim krzyż, dwie świece, woda święcona, Koperta i dwanaście zeszytów do religii. Przeogromny bałagan.

KSIĄDZ:
(puka do drzwi)

GOSPODYNI:
Proszę!

ANTYKLERYKAŁ:
Karramba!

KSIĄDZ:
Pokój temu domowi.

GOSPODYNI:
I wszystkim jego mieszkańcom. W samą porę – właśnie zabierałam się za sprzątanie. Ma ksiądz ochotę na mycie podłogi?

KSIĄDZ:
(myje podłogę)

ANTYKLERYKAŁ:
Do diabła!
(odchodzi stukając kopytami)

K u r t y n a
opuszczona przez dwa aniołki

TEATRZYK ZIELONY PITERNIK
ma zaszczyt przedstawić
tragedię gastronomiczną
pod niesmacznym tytułem:

„KOSTKA”

W y s t ę p u j ą:
MATKA – młoda, potargana
OJCIEC – Alojzy Pompka
DZIECIĘ – słodki dwulatek

DZIECIĘ:
(szeleści papierkiem i mlaska)

OJCIEC:
Dziecię, co tam zajadasz?

MATKA
(tonem wszystkowiedzącym):
To kostka rosołowa. Dziecię, tego się nie je.

DZIECIĘ
(z pogardą wszystkowiedzącą):
Ple!

K u r t y n a

CIOTKA GIENIA:
Ludzie! Tragedia! Dawać dziecku kostki rosołowe! Ta matka gotować nie potrafi! Toż to sama chemia, to się w żyłach odkłada!
(wyrywa sobie włosy z głowy)

PUBLICZNOŚĆ:
(obrzuca CIOTKĘ torebkami po zupkach chińskich i gotowych sosach)

PAN MIETEK:
(kończy to przedstawienie)

TEATRZYK ZIELONY PITERNIK
Ma zaszczyt przedstawić
Sztukę metafizyczną
Pod jednobarwnym tytułem:

„ZIELONE ŚWIĄTKI”

W y s t ę p u j ą:
SCHOLA – tłumek dziewcząt w wieku gimnazjalnym
PARAFIANIE – Boże owieczki
KSIĄDZ PROBOSZCZ –  duszpasterz stada

Scena: kościół na prowincji. Wigilia Zesłania Ducha Świętego.

SCHOLA
(tłucze w gitary, bicie na 4/4):
Duchu Święty przyjdź…

PARAFIANIE:
(zaczynają podnosić się na duchu)

SCHOLA
(głośniej):
Duchu Święty przyjdź…!

PARAFIANIE:
(podnoszą się prawie zupełnie)

KSIĄDZ PROBOSZCZ:
Ze względu na uroczystość Pierwszej Komunii Świętej w naszej parafii styropianowa gołębica dziś nie zstąpi. Za straty w życiu duchowym serdecznie przepraszamy.

Kurtyna
opada z parafianami